- Door
- Rashid Niamat
- geplaatst op
- 10 februari 2011 08:01 uur
Eind vorige week ontstond er enige ophef rond Hyves. Aanleiding was de constatering dat het netwerk gebruik maakte van het woord facebook bij een aantal rubriceringen. Natuurlijk wierp dat de vraag op of dat wel zomaar kon. Aanvankelijk dacht ik dat er sprake was van het gebruik van facebook als subdomeinnaam, maar dat bleek toch niet het geval.
Wat me bij het lezen van de levendige online discussie te binnen schoot is dat het tot niet zo heel lang geleden bijna een sport was onder providers domeinnamen te registreren om je concullega’s een hak te zetten. Vanaf het prille begin van Pi.net was de naam Pinet.nl bijvoorbeeld geregistreerd door de provider Euronet.nl, die het liet verwijzen naar de eigen omgeving. Pi.net was toen nog geen onderdeel van Worldaccess waarvoor ik werkte, maar desondanks registreerde ik een op Euronet.nl lijkende naam, met een verwijzing naar Worldaccess.nl. Ook van andere concullega’s had ik gelijkende namen, want dat hadden zijn immers ook van ons.
Het was overigens de tijd waarin voor het registeren van een .NL al de nodige regels goldenn. Toch leverde dit gedrag nooit echte problemen op. Het enige probleem dat ik had was de facturatie, want een domeinnaam was toen aanzienlijk duurder. Maar die kosten wisten we uiteindelijk te rechtvaardigen als marketing kosten.
Natuurlijk wisten we ook heel goed dat het niet door de beugel kon. Zodra er maar een jurist bij een provider wakker zou worden hadden we een probleem gehad. Dat dat niet gebeurde had wellicht te maken dat iedereen het spel meespeelde en dus zelf ook stoute registraties te verantwoorden zou hebben.
Toch is dit gedrag op een gegeven moment sterk verminderd. Ik vermoed dat het te maken heeft met drie ontwikkelingen. Ten eerste werden steeds meer providers onderdeel van grotere telecombedrijven. De bedrijfsjuristen en boekhouders daar hadden minder vaak boodschap aan dit soort “nevenactiviteiten”. Op de tweede plaats was er een aantal geruchtmakende rechtszaken van lieden die gedeponeerde handelsnamen hadden geregistreerd met de bedoeling die tegen flinke marge te verkopen. En tenslotte was er nog de komst van de laagdrempelige geschillenregeling bij de SIDN.
Dit alles heeft er toe geleid dat het inhaken op andere domeinnamen respectievelijk bedrijfsnamen meer iets uit het verleden is dan van het heden. Overigens was het wel typerend voor die tijd, dat we precies wisten wie bij de concullega’s dit soort registraties deed. Bij een van de toenmalige lasergame competities vormden we zelfs ooit een eigen team.
