- Door
- Edwin Feldmann
- geplaatst op
- 1 februari 2011 08:02 uur
Het verzamelen en opslaan van internet- en telecomgegevens helpt de politie niet bij het oplossen van meer misdrijven. Dat is de belangrijkste conclusie van een onderzoek naar de Duitse misdaadcijfers.
In Duitsland werd de Europese richtlijn uit 2006 waarin de Bewaarplicht is vastgelegd, in 2008 als nationale regelgeving geïmplementeerd. De opslag van internet- en belgegevens zou tot het aanhouden van meer criminelen hebben moeten leiden. Maar niets is minder waar, zo concludeert de burgerrechtenorganisatie AK Vorrat op basis van gegevens van de Bundes Kriminalamt (BKA).
Uit politiestatistieken blijkt immers dat de richtlijn het oplossen en vervolgen van serieuze misdaad niet heeft verbeterd. Wel heeft de richtlijn ertoe geleid dat er meer melding is gemaakt van misdaden. Het aantal meldingen van misdrijven steeg bij de politie van bijna 1,36 miljoen in 2007 tot 1,42 miljoen in 2009. In 2007 werd daavan nog 77,6% opgelost. In 2009 was dat niet meer dan 76,3%.
Bij internetmisdaad is een soortgelijk beeld te zien. Het aantal geregistreerde misdaden is gestegen, maar het percentage van de misdrijven dat is opgelost daalde tussen 2008 en 2009 van 79,8% naar 75,7%.
Volgens deskundigen hebben criminelen al ingespeeld op de Bewaarplicht door hun gedrag aan te passen. Zo zouden ze meer werken vanuit internetcafés en meer draadloze wifi-toegangspunten en anonieme internetdiensten gebruiken. Verder zou er meer gebruik worden gemaakt van publieke telefoons en ongeregistreerde simkaarten. “Met deze kennis kun je dus concluderen dat de richtlijn alleen maar contraproductief werkt”, stellen de onderzoekers.
Aanpassingen
De timing van het onderzoek is niet toevallig. Op dit moment wordt in EU-kringen gesproken over of de Europese richtlijn aangepast moet worden of niet. Naar aanleiding van de cijfers heeft de Duitse minister van Justitie, Sabine Leutheusser-Schnarrenberger, ook kritiek geuit op de Europese richtlijn. Ze is er voorstander van om de richtlijn alleen en doelgericht tegen bepaalde verdachten te gebruiken.
Overigens zijn er nog altijd zes EU-lidstaten die de richtlijn nog steeds niet in nationale wetgeving hebben omgezet. “Dit toont wel aan de het geen succesvol project is voor de Europese Commissie en de Europese Unie”, aldus de Duitse bewindsvrouw.
