- Door
- Arnout Veenman
- geplaatst op
- 13 mei 2008 08:05 uur
Naar aanleiding van de ervaringen in een project dat tot doel had om criminele West-Afrikaanse bendes die vanuit Nederland internetters oplichten (419 scammers) aan te pakken, hebben de Bovenregionale Recherche Noordwest en Midden Nederland een aantal opmerkelijke adviezen aan de wetgever gedaan. De politie wil namelijk dat anoniem internetten en het anoniem kopen van prepaid telefoonkaarten verboden wordt, zo meldt de NOS.
Huidige prepaid gebruikers moeten ook in het CIOT informatiesysteem
Zelfs huidige prepaid gebruikers zouden zich naar de zin van de politie alsnog moeten legitimeren en hun gegevens zouden moeten worden opgenomen in het CIOT informatiesysteem. Dat sluit mooi aan bij de aankomende dataretentiewetgeving, zo concludeert de politie. Nederland zou daarmee ook niet de eerste zijn om prepaid gebruikers te registreren. In Thailand, Japan en Singapore gebeurt dat ook al. Helaas is in die landen censuur nog aan de orde van de dag.
Over censuur gesproken het Openbaar Ministerie zou ook de mogelijkheid moeten krijgen om telefoonnummers die gebruikt worden door verdachten bij het plegen van strafbare feiten te blokkeren. Dat moet worden geregeld in een onderonsje (convenant) tussen het OM en de telecomproviders.
Vergunningplicht voor internetcafés
Ook internetcafés moeten er aan geloven. De politie heeft namelijk in 4 internetcafes Nigeriaanse scammers aangehouden die illegaal in Nederland verbleven. Op basis daarvan concludeert de politie dat anonimiteit vaak aan illegaliteit en criminaliteit kan worden gekoppeld. Daarom moeten de bezoekers van internetcafés uit de anonimiteit worden gehaald.
Om dat te bereiken zouden gemeentes een vergunningsverplichting voor internetcafés moeten instellen. Daarmee zouden internetcafés onder de Wet Bevordering Integriteit Beoordelingen door het Openbaar Bestuur (BIBOB) vallen. De eigenaren van internetcafés kunnen worden gescreend en bij frauduleuze activiteiten kan een internetcafé worden gesloten. Ook wil de politie ook dat van bezoekers van internetcafés exact wordt bijgehouden welke computer ze gebruiken, welke websites zijn bezoeken en wat ze op de computer doen.
ID-plicht voor allé aanbieders van openbare communicatiediensten
Het wordt helemaal mooi als we de volgende zinsnede uit het advies van de politie goed lezen:
Aansluitend op de wet BIBOB kan er in een nieuwe wet worden opgenomen dat aanbieders van openbare communicatiediensten zoals internetcafes worden verplicht om de identiteitsgegevens van de gebruikers van hun dienst vast te leggen aan de hand van een orginele identiteitsbewijs (op grond van de Wet op de Identificatieplicht).
Het gaat dus niet alleen over internetcafés maar over aanbieders van openbare communicatiediensten, die het originele identiteitsbewijs van hun gebruikers moeten controleren. Artikel 1.1g van de Telecommunicatiewet beschrijft openbare elektronische communicatiediensten als “elektronische communicatiedienst die beschikbaar is voor het publiek;”, daaronder valt in theorie elke interactieve website, maar zeker elke webhoster.
‘Maatschappelijke noodzaak’
Gelukkig is dit allemaal nodig omdat er een grote maatschappelijke noodzaak is:
Door op deze wijze misbruik te maken van het internet kan er economische schade ontstaan bij onder meer bancaire- en particuliere instellingen maar ook bij de overheid (anoniem inbreken op systemen). Daardoor kunnen er verhoogde onrustgevoelens onder de bevolking ontstaan en een verminderd vertrouwen in het medium internet. Uiteindelijk kan dit leiden tot schade aan het internationale imago van Nederland en tot een minder open en toegankelijk internet. Er is overigens geen enkele maatschappelijke en of economische reden om anoniem gebruik te maken van internet.
Dag vrijheid van meningsuiting. Welkom censuur!
Die laatste zin is compleet bizar, alleen al de journalistieke bronbescherming is één van de meest belangrijke maatschappelijke redenen om anoniem te kunnen communiceren via internet en/of telefoon. Daarnaast is in 2006 het proefschrift “Anoniem communiceren: van drukpers tot weblog” van Dr. Anton Dekker gepubliceerd, waarin de (maatschappelijke) noodzaak van anonieme communicatie in 286 pagina’s wordt onderzocht en uitgelegd.
In zijn conclusie schrijft Dr. Dekker:
De huidige juridische vraagstukken rondom anonimiteit worden maar al te vaak beschouwd als uniek voor deze tijd. Uit het voorgaande blijkt dat deze gedachte herziening behoeft. De anonieme verspreiding van informatie heeft door de tijden heen maatschappelijke betekenis gehad en er is een direct historisch verband tussen verboden op anonimiteit en de uitoefening van censuur. Anonimiteit maakt censuur immers onmogelijk. Streng voorafgaand toezicht op de inhoud van geschriften dient dus te worden ondersteund door verboden op anonimiteit. Alleen dan kunnen ongewenste politieke en religieuze uitingen effectief worden bestraft en bestreden.
(…)
De maatregelen tegen anonimiteit richtten zich in de eerste plaats tegen tussenpersonen zoals de drukker, de uitgever, de boekverkoper en de journalist. Zij waren immers degenen die de geschriften verveelvoudigden en verspreidden. Reeds vroeg was het gezag erop bedacht een middel uit te denken om tot de oorsprong van de misdadige gedachte te kunnen opklimmen teneinde de verdere verspreiding van gevaarlijke ideeën te beletten. Door drukkers en uitgevers streng te straffen maar hen straffeloosheid of strafvermindering in het vooruitzicht te stellen wanneer zij de schrijver bekend maakten, werd getracht om de verantwoordelijke op te sporen.
Dr. Dekker besluit zijn conclusie met:
Ook de wetgever lijkt uit de geschiedenis een belangrijke conclusie te hebben getrokken: als het verbod op anonimiteit een middel is om de inhoud van informatie preventief te controleren en te sanctioneren, dan volgt daaruit dat werkelijke uitingsvrijheid niet kan bestaan wanneer men te allen tijde verplicht is om op een geschrift zijn naam te vermelden.
De conclusie van Dr. Dekker is duidelijk, zonder de mogelijkheid anoniem te communiceren, kan vrijheid van meningsuiting niet bestaan. Daarmee is wat de politie wil je reine censuur! Dat is niet alleen wat ik hier uit op maak, maar ook zijn promotor, Prof. Mr. Egbert Dommering, die hier een maand geleden al voor waarschuwde.
Het proefschrift van Dr. Anton Dekker staat hier (PDF) op de website van de UvA. Het rapport met de aanbevelingen van de politie staat hier (PDF) op de website van de NOS.
