Vraag het Mr. Ras: Valt een netwerkstoring onder overmacht?

Dit is dus precies de reden waarom wij in Equinix (voorheen Virtu) staan. Uptimegarantie van 99,999% op ons netwerk in Enschede, Zwolle en A'dam.

@Mr. Ras
"Als in de contracten van de leverancier wordt gesproken over een beschikbaarheid van 99,8% op jaarbasis is dat voor de webhoster het maximale wat zij in de contracten naar haar klanten kan communiceren."

Waarom zou je zelf geen contracten aan mogen bieden met een hoger SLA-percentage?

Als je het risico voor lief wilt nemen (en dat doen nogal veel bedrijven in deze branche) dan kun je je op die manier onderscheiden en extra klanten binnenhalen. Als er wat misgaat zul je eerder gehouden zijn aan het betalen van een schadevergoeding, maar dat kan in specifieke situaties best rendabel zijn (namelijk wanneer je een hoger maandbedrag kunt vragen omdat je een beter SLA aanbiedt dan je concurrenten).

Mocht ik als klant zijnde nagaan waar mijn webhoster zijn product inkoopt, iets wat ik vaak wel wil weten, en ik ontdek de hogere uptime-belofte zoals je die zelf benoemt, dan is mijn vertrouwen in de webhoster ver te zoeken. Je rendabiliteitsverhaal begrijp ik, maar het is de vraag of je als webhoster het risico wil lopen het vertrouwen van je (potentiële) klanten te beschamen.

Dat snap ik, maar dat is iets heel anders dan dat het juridisch niet zou mogen of kunnen, iets wat dit artikel suggereert.

Daarnaast, als je als webhostingprovider 10 verschillende verbindingen hebt met 99,99% uptimegarantie, van 10 verschillende aanbieders (die die garantie dus afzonderlijk van elkaar bieden), op meerdere fysieke locaties, etc. waarom zou je je klant dan geen 100% uptimegarantie mogen bieden?

In dat geval is het praktisch zeer goed mogelijk de 100% te halen, maar de garantie dat die 10 afzonderlijke aanbieders elkaar aanvullen in de downtimeperiode heb je niet. Dat maakt dus op zich geen verschil met de eerder geschetste situatie.

Het opstellen van een dergelijke uptimegarantie lijkt me verder iets wat binnen de contractsvrijheid die tussen de partijen bestaat valt. Enige verwijzing naar (de SLA van) de oorspronkelijke aanbieder zou dan echter een interne strijdigheid in het contract met de klant met zich mee kunnen brengen, aangezien je dan met garanties in meerdere maten werkt.

@Danny: Natuurlijk mogen partijen anders afspreken. Nu staat het er wat stellig. Misschien had ik "naar mijn mening" toe moeten voegen.

Ik vind het niet verstandig en adviseer de klanten van ICTRecht niet om een uptime garantie van 100% te garanderen als de leverancier dat niet doet. Dat is vragen om problemen. Verder sluit ik me aan bij Dennis en Michaël.

Art 6:75 BW: Een tekortkoming kan de schuldenaar niet worden toegerekend, indien zij niet is te wijten aan zijn schuld, noch krachtens wet, rechtshandeling of in het verkeer geldende opvattingen voor zijn rekening komt.

Tot hoever wil je gaan, als ik een pak melk koop en die is blijkt zuur te zijn, is dan de verkopende winkelier verantwoordelijk of de producent van de melk, of had ik vooraf de aankoop moeten kijken of de melk zuur was?

De webhoster zonder eigen netwerk biedt de dienst aan, deze is verantwoordelijk voor het goed leveren van de dienst aan de gebruiker, als er een storing is zal er conform de afgesproken voorwaarden naar gehandeld worden, als de webhoster zonder eigen netwerk uptime garanties of payout pro rato de downtime niet in voorwaarden heeft staan is dat eigenlijk eigen schuld als er dan schade verhaald kan worden.

Een uptime garantie van 100% kan je gewoon niet waarmaken!
Er zal altijd wel een kleine hik in de verbinding zitten, waardoor de je net niet die 100% haalt.

Sebastiaan, ik neem aan dat jouw reactie een reactie op mijn bericht was. Ik heb nergens geschreven dat ik denk dat een 100%-uptimegarantie waargemaakt kan worden, ik geef alleen aan dat het contractspartijen vrij staat om af te spreken wat zij zelf willen. Het is, zoals in het Romeinse Recht heel wat eeuwen geleden wel nog he geval was, tegenwoordig geen vereiste meer dat prestaties 'haalbaar' zijn, wil je ze vast mogen leggen in een contract.

Maar zie het anders: je hebt tien leveranciers die 95% uptime garanderen, jij garandeert je klanten 96% uptime. Dat moet toch kunnen lijkt me en is onder die gegeven omstandigheden zéker haalbaar.

Verder nog even een inhoudelijke opmerking naar aanleiding van het artikel. Uit art. 6:83 sub a BW volgt dat een ingebrekestelling niet vereist is eer het verzuim intreedt wanneer een bepaalde termijn verstrijkt waarbinnen de prestatie verricht had moeten zijn. Op het moment dat je een doorlopende afspraak hebt treedt dus in principe (en in beginsel) automatisch het verzuim in zonder dat een ingebrekestelling vereist is.

Anders is het welke middelen ter beschikking staan wanneer het verzuim is ingetreden. Waarschijnlijk zal de tekortkoming - zeker als er geen SLA is afgesproken waarin een 100% garantie wordt gegeven - te gering zijn om de ontbinding te rechtvaardigen.