- Door
- Rashid Niamat
- geplaatst op
- 28 oktober 2010 07:59 uur
In de herfst van 1999 werd ik trotse gebruiker van een van de eerste MXStream verbindingen. Voorbij waren de tijden van Quake spelen met een inbelverbinding. Mijn ervaringen met breedbandinternet waren positief. Maar zoals bij elke verslaving was er al snel behoefte aan meer, in dit geval meer snelheid en meer gemak.
Daar hoefde ik niet lang op te wachten. Begin 2000 werd ik benaderd mee te doen aan een test voor een nieuw soort modem. Het was allemaal heel erg geheim, dus een dikke stapel NDA’s was onvermijdelijk. Na schriftelijk van alles beloofd te hebben werd de afspraak gemaakt voor levering en montage. Het nieuwe modem betrof de bèta versie de Nokia MW1122, imho het mooist vormgegeven modem ooit. Nieuw aan het modem was de wlan-mogelijkheid. De testers moesten met name terugkoppelen wat daar in de praktijk allemaal zo handig aan was.
Inmiddels zijn we jaren verder en haast elk adsl-modem is vandaag voorzien van minimaal 802.11b/g. De modems zijn ook nog eens factor 4 goedkoper geworden waardoor iedere adsl-gebruiker bijna automatisch een wifi-modem in bruikleen of kado krijgt van zijn provider (De MW1122 had een adviesprijs van omgerekend 1100 euro).
Het succes – lees het massale gebruik – van wifi-modems valt mij vooral op als ik een nieuw draadloos device laat connecten met mijn modem. De ether in de buurt echt vol zit met broadcastende modems. Het aantal modems waarvan de SSID Broadcast uitstaat laat zich slechts raden. Verbazingwekkend trouwens hoeveel gebruikers hetzelfde kanaal kiezen en ook nog eens herleidbare SSID’s gebruiken. Aan de hand van die publieke SSID’s kan ik zo aardig bijhouden wie van mijn buren thuis is. Het eerste lijkt me vooral erg onpraktisch, het tweede minder veilig.
Op de meeste modems is inmiddels wel de wep/wpa-encryptie geactiveerd, iets dat tot een paar jaar geleden eerder uitzondering dan regel was. Dat laatste is een positieve ontwikkeling, de gemiddelde gebruiker lijkt inmiddels wel te weten dat surfen met een open netwerk vele risico’s met zich mee brengt.
Maar ook de betere beveiliging doet niets af aan de constatering dat het in sommige stedelijke gebieden wel absurd druk is in de ether. Dat doet bij mij de vraag rijzen of de combinatie van drukte en zorg om veiligheid niet op termijn problemen gaat geven of zelfs de introductie van andere draadloze diensten in de weg staat.
