- Door
- Arnout Veenman
- geplaatst op
- 15 december 2010 08:26 uur
Alle websites van de echtgenoot van de van kindermisbruik verdachte Robert M. zijn door Digitalus uit de lucht gehaald. Toen Digitalus constateerde dat men verantwoordelijk was voor de hosting van websites van de echtgenoot van de van kindermisbruik verdachte, die zelf van het bezit van kinderporno wordt verdacht, besloot men alle websites van deze persoon op zwart te zetten. Menselijk gezien een volstrekt logische reactie, maar deugd het juridisch wel?
Uit De Telegraaf en Tweakers.net die het nieuws hebben gebracht valt op te maken dat uit eigen beweging van Digitalus – zonder voorafgaand overleg met de autoriteiten – de websites op zwart zijn gezet. Het zou gaan om zo’n 30 websites/webwinkels die waren opgezet met behulp van de gratis e-commerce software Zen Cart. Het is mogelijk dat het daarbij gaat om webwinkels van derden, terwijl het ook niet uit te sluiten is dat met behulp van een geheime code kinderporno via de webwinkels kon worden gekocht. Evenwel is het onduidelijk of de websites iets met kindermisbruik of kinderporno te maken hebben.
Scenario 1: De websites zijn van partijen die niks met de zaak te maken hebben
Allereerst is het denkbaar dat al deze websites van verschillende ondernemers zijn, die niks van de praktijken van de verdachten afwisten en er dus helemaal niks mee te maken hadden, maar wiens websites nu wel uit de lucht zijn gehaald. Deze mogelijkheid had men rekening mee moeten houden. Ook was er – zover ik kan opmaken uit de media – geen concreet vermoeden was dat er illegale praktijken werden verricht door de verdachte via de dienstverlening van Digitalus en er was geen ander zwaarwegend belang om de websites onmiddellijk zonder waarschuwing op zwart te zetten. Indien dit scenario het geval is, is het zwart zetten van de website tegenover de derde betrokken partijen zonder meer onrechtmatig.
Daarnaast is het in dit scenario ook onrechtmatig jegens de klant zelf. De dienstverlening aan de klant kan men waarschijnlijk wel beëindigen, omdat men logischerwijs niet meer met deze klant wil worden geassocieerd en er vast wel een andere hoster is die de dienstverlening wil voortzetten. Echter dit zo abrupt doen, zonder dat de klant een kans heeft gehad om over te stappen op een andere hoster, terwijl de dienstverlening – in dit scenario – niet voor illegale praktijken is gebruikt, maakt het onrechtmatig.
Scenario 2: De websites zijn een dekmantel om kinderporno te verspreiden
Het tweede scenario is dat achteraf blijkt dat de websites niet meer waren dan een dekmantel om kinderporno te verspreiden. Het op zwart zetten van de websites lijkt in dat geval op zichzelf onrechtmatig. Dit omdat er ten tijde van het afsluiten geen concreet vermoeden van illegale activiteiten was. Echter gezien de klant de dienstverlening voor illegale activiteiten gebruikte was het op zwart zetten achteraf bezien toch rechtmatig.
Het is daarbij wel de vraag of het indien dit scenario het geval is, het handig is geweest dat de websites direct op zwart gezet zijn. In gesprekken die ik met verschillende vertegenwoordigers van de politie heb gehad over het offline halen van kinderporno websites, kreeg ik altijd te horen dat de politie juist niet wil dat die websites meteen uit de lucht wordt gehaald. Uiteraard wil de politie wel meteen op de hoogte worden gebracht, zodat ze de bezoekers van de website kunnen volgen en op die manier het hele kinderporno netwerk kunnen oprollen.
Afsluiten alleen na een gerechtelijk bevel?
In tegenstelling tot Digitalus zijn er op webhostingtalk.nl een aantal collega webhosters die roepen nooit een website op zwart te zetten zonder gerechtelijk bevel. Ook dat is niet de juiste aanpak. Indien het onmiskenbaar is dat een klant van een webhoster het gebruikt om kinderporno te hosten. Dan moet de webhoster (het deel van) de website met kinderporno uit de lucht halen, anders kan men mogelijk zelf strafbaar zijn. Al heeft de politie liever dat je vooraf contact opneemt over kinderporno en de website laat draaien. Dat voorkomt eveneens dat je als hoster zelf strafbaar bent. Civielrechtelijk zal ook direct moeten worden gehandeld indien Stichting Brein een melding maakt van een onmiskenbare auteursrechten inbreuk. Wachten op een gerechtelijk bevel is onrechtmatig en zorgt er voor dat de hoster zelf ook verantwoordelijk wordt voor de inbreuk.
