- Door
- Rashid Niamat
- geplaatst op
- 17 januari 2013 08:01 uur
Als redacteur van ISPam.nl krijg je regelmatig nieuws onder ogen van bedrijven. Het nieuws is globaal onder te verdelen in: afkomstig van bestaande bedrijven die nieuwe diensten lanceren, van nieuwe bedrijven die de eerste stappen op de Nederlandse markt zetten en van bedrijven die een bestaande dienst meer onder de aandacht willen brengen.
Het lijkt voor de handliggend dat dit soort nieuws altijd een hoog hosting of datacenter gehalte hebben. Een leverancier van nieuwe koffiezetapparaten zal in de regel echt wel met een ruime boog om ons heen gaan. Soms echter komen passeren bedrijven de revue waarvan je op het eerste moment denkt: is dit ook hosting?
Een treffend voorbeeld hiervan is Intralinks. Begin 2012 kwam ik voor het eerst deze onderneming tegen. Het bedrijf levert virtual data rooms, een begrip dat niet direct naar hosting klinkt. VDRs zijn locaties waar data wordt opgeslagen en bewerkt die voor slechts een beperkt aantal personen toegankelijk zijn en waarvan elke bewerking minutieus moet worden bijgehouden. Datarooms worden gebruikt ter voorbereiding van overnames, joint ventures en het vastleggen van alle stappen bij te patenteren producten. De hoeveelheid data die in zo’n proces moet worden bestudeerd en verwerkt kan enorme vormen aannemen en is ook altijd aan strenge veiligheidsvoorschriften onderworpen. Lange tijd waren dit fysieke ruimtes, door de globalisering van handel en steeds omvangrijkere stapels ordners bleek dat steeds minder effectief, vandaar de stap van DR naar VDR.
Toen mij dit zo werd uitgelegd, begon het te dagen dat we hier te maken hebben met een variant op de SaaS diensten van Dropbox en co. Maar dan eentje die door elke accountant of auditor zonder bedenkingen wordt geaccepteerd. Vanaf dat moment begon het ook te dagen dat we hier te maken hebben met een nichespeler die feitelijk een nieuw type gebruik van hosting en datacenterruimte vertegenwoordigt.
Tot enkele jaren terug bestond dit soort veilige opslag namelijk nog helemaal niet als aparte tak van dienstverlening. Als je ergens tijdelijk data wilde opslaan deed je bij je eigen hoster, verstrekte inloggegevens aan je klanten en dat was voldoende. Nu is er dus een groep bedrijven die die dienst buiten de reguliere hostingpartijen om aanbiedt. Reden hiervoor (zoals zo vaak) heeft onder meer te maken met Amerikaanse wet- en regelgeving. Steeds vaker moet kunnen worden gegarandeerd dat de hoogste veiligheids- en neutraliteitseisen (dit gaat écht veel verder dan bijvoorbeeld ISO2700x) worden gesteld aan opslag. Het ligt in dat opzicht ook in het verlengde van het NIST advies waarover ik vorige week al schreef: bank A wil niet dat zijn data in dezelfde omgeving (cloud) staat als die van bank B.
Als je verder nadenkt over zowel de propositie van Intralinks en het NIST-advies komt een andere vraag op. De vraag is niet meer “is dit nog hosting?” maar “welke afsplitsingen van hosting gaan we krijgen?”. En in het logische verlengde daarvan komt de vraag “hoe kan ik als hoster of DC daar geld aan verdienen?”.
Een ding is mij in ieder geval duidelijk geworden: dit soort aanbieders vertegenwoordigt op het eerste gezicht een niche en valt daardoor weinig op. Ze zitten echter ook op de voorste rij als het gaat om inspelen op wetgeving of (security!) trends en zijn daarom absoluut de moeite waard wél gezien te worden als onderdeel van de hosting en DC waardeketen.
