- Door
- Rashid Niamat
- geplaatst op
- 28 mei 2013 08:01 uur
De grote Anglo-Amerikaanse uitgever Pearson gaat gebruik maken van clouddiensten. In tegenstelling tot wat gebruikelijk is bij ingrijpende beslissingen, is de keuze niet beperkt tot 1 leverancier. Pearson laat de 40.000 medewerkers zelf de keuze maken tussen Microsoft en Google clouddiensten.
Tot zover bekend is dit de eerste keer dat een groot bedrijf zo flexibel omgaat met het introduceren van cloud. Maar schijn bedriegt, want wie verder graaft en meer wil lezen dan alleen de Pearson persberichten ziet een andere kant van het verhaal.
Dan wordt duidelijk dat de keuze niet is overgelaten aan de 40.000 medewerkers. Dat er moet worden overgestapt van Office 2003 (!) naar cloudtoepassingen is door het hoogste bestuur opgelegd, daarna is het aan de verantwoordelijken van de businessunits overgelaten te bepalen welke leverancier wordt gekozen. De melding dat 80 procent van de medewerkers gekozen heeft voor Google is dan ook niet juist. Juist is dat de – niet technische – afdelingshoofden, die leidinggeven aan 80 procent van de medewerkers, massaal kozen voor Google.
Het gelinkte artikel geeft in de commentaren een aantal argumenten voor en tegen de clouddiensten van beide leveranciers, waar wij ook in Nederland van kunnen leren. Een van de meest in het oog springende, is dat Google (schijnbaar) nog steeds niet kan voldoen aan de vereisten van de DPA, de Britse wet bescherming persoonsgegevens. Als je weet dat de Britse houding ten aanzien van privacy minder heftig is dan in Nederland en Pearson nog niet eens met de meest gevoelige data werkt, zet dat wel aan het denken over de daadwerkelijke inzetbaarheid van bepaalde (lees: Amerikaanse) clouddiensten.
Helemaal los van het genoemde punten over veiligheid en vermeende keuzevrijheid is er nog een bijzonder punt dat in ieder geval voor de Britse tak van Pearson geldt. Een van de redenen om naar clouddiensten over te schakelen, is volgens het bedrijf de groeiende mogelijkheden BYOD en vooral HNW te faciliteren. Tot zover is er niets nieuws onder de zon. De Britse toezichthouder Ofcom heeft echter enkele weken geleden een overzicht gepubliceerd over de breedbandtoegang op het Britse eiland dat het HNW streven afremt. Nog steeds is circa 10 procent van de Britse huishoudens niet in staat breedband met een snelheid >2Mbps te krijgen. Wie denkt, dat dat alleen geldt voor het platteland komt bedrogen uit. Snelheden boven de 4Mbps worden niet meer apart genoemd, maar op basis van rapportages was vorig jaar bijna een op de vijf van de huishoudens in de praktijk niet in staat die snelheid te krijgen (bij ADSL-snelheden geldt de maximale snelheid zoals bekend alleen ‘onder ideale omstandigheden’).
Wat voor de Britse activiteiten van Pearson opdoemt, is het beeld van een bedrijf dat graag een grote sprong voorwaarts wil maken, maar daarbij wellicht een aantal hobbels niet goed ingezien heeft. Het risico dat ‘cloud’ daarmee weinig draagvlak op de werkvloer krijgt, is levensgroot aanwezig.
Nu kun je na de schouders ophalen en denken: ach wat heb ik met de Britse markt te maken. Maar let op! Dat cloud in Nederland deels makkelijker kan worden gerealiseerd, wil niet zeggen dat een aantal hierboven beschreven issues nooit kunnen én zullen opgaan. Daarom is het ook voor Nederlandse leveranciers van clouddiensten leerzaam te begrijpen wat er bij Pearson tot op heden minder goed is gegaan.
