- Door
- Arnout Veenman
- geplaatst op
- 21 oktober 2015 08:00 uur
Bunkerinfra datacenters (Data Protectors B.V.), dat in juni dit jaar failliet ging, investeerde stevig in het bedrijf en leed daardoor enorme verliezen maar realiseerde ondertussen helemaal geen omzet. Desondanks wordt door betrokken aangegeven dat het faillissement zou zijn veroorzaakt door een verstoorde relatie tussen de investeerders/aandeelhouders. Dat blijkt uit het faillissementsverslag van de curator.
Dat de relatie tussen de investeerders/aandeelhouders verstoord is geweest, blijkt ook wel uit het feit dat er een procedure bij de Ondernemingskamer van het Gerechtshof Amsterdam is geweest tussen die aandeelhouders/investeerders. Deze zaak werd overigens door de Ondernemingskamer afgewezen gezien het om een zuiver vermogensrechtelijk geschil ging en niet over beleid. Maar het geeft wel een interessant kijkje achter de schermen. Meer daarover in het artikel dat ik eerder over het faillissement schreef.
In het faillissementsverslag staat dat de curator het opvallend vindt dat er de laatste jaren veel is geïnvesteerd, maar er geen omzet is gegenereerd. Verder blijkt dat uit de conceptjaarrekening over 2014 (die nog niet is gepubliceerd bij de Kamer van Koophandel) dat er wel sprake was van een verlies van €1.994.014 in 2014. Totaal stond er in 2014 ook voor €5.494.245 aan activa op de balans.
Door schuldeisers zijn er tot aan het (tweede) faillissementverslag 29 concurrerente vorderingen ingediend met een totale waarde (schuld) van €4.898.430. De grootste schuldeiser lijkt de Rabobank met een totale vordering van €2.563.097. Ook is er nog een preferente vordering van €60.588 van een medewerker in verband met achterstallig loon. De curator stelt echter te verwachten dat de preferente vordering niet betaald kan worden en dat er ook niks aan de andere schuldeisers betaald kan worden.
Verder valt in het faillissementsverslag op dat de bunker in Kloetinge al vóór het faillissement door de eigenaar -op grond van een vonnis van de rechter- door de eigenaar van de bunker is ontruimd. Tussen de eigenaar van de bunker, de houder van een pandrechter op bepaalde roerende goederen en de curator is nog wel een discussie over welke investeringen in de bunker onderdeel zijn geworden van het onroerend goed (en dus ook eigendom van de eigenaar van de bunker). Het is vergelijkbaar met een fietsbel die je op een fiets monteert. Op het moment dat je die erop schroeft, wordt die onderdeel van de fiets en daarmee wordt de eigenaar van de fiets ook (automatisch) eigenaar van de fietsbel.
Volgens de curator gaat het om een complexe situatie. Op verzoek van de betrokken partijen heeft de curator het voortouw genomen om het probleem op te lossen en een doorstart mogelijk te maken. Daarbij is een verkoopproces van zowel de bunker als alle daarin aanwezige zaken op poten gezet. Daarmee lijkt een definitieve oplossing zeer dichtbij, stelt de curator.
