- Door
- Rashid Niamat
- geplaatst op
- 24 december 2009 08:05 uur
Begin december verscheen in België het bericht, dat daar per maand 80 nieuwe webwinkels worden geopend. Dat vond men schijnbaar veel, want bijna alle kranten schreven er over.
Als ik zoiets lees, roept dat bij mij de vragen op hoeveel webwinkels wij hebben en hoeveel er per maand bijkomen. Om met dat laatste te beginnen. Ik vermoed dat wij een lagere groei kennen. Omdat ons internetgebruik voorloopt op de zuiderburen hebben we de grootste groei al gehad.
De eerste vraag, hoeveel webwinkels we hebben bleek lastiger te zijn dan ik dacht. Er zijn enkele organisaties waar online winkels zich kunnen aansluiten, maar ze hanteren verschillende definities. Het aantal van “ruim 20.000” dat ik meerdere keren las is dus een schatting.
Ik begon met de vraag hoeveel webwinkels er zijn en ik bleef zitten met de vraag wat is nou een webwinkel. Een vraag waar ik al eerder mee te maken heb gehad.
Begin 1996 had ik bij de voorloper van Planet Internet twee grote klanten. De eerste was een beleggingsmaatschappij, de ander een rederij. Allebei behoorden ze in Nederland tot de pioniers op het gebied van internet en ze hadden leuke ideeën om de websites aantrekkelijker te maken.
Regelmatig kwam ik bij deze klanten langs en spraken we in projectteams over de volgende stappen. Op een moment kwamen ze allebei met het idee een online winkel te starten.
De beleggingsmaatschappij wilde tegen betaling beleggingsadvies verstrekken. Een nieuwsbrief die kon worden gedownload na invullen van de per post toegezonden gebruikersnaam en wachtwoord. Bij de webwinkel zou men op termijn ook rechtstreeks afspraken kunnen maken met adviseurs.
Er is een projectplan voor geschreven en dat is direct door de directie afgeschoten. Het was niet toegestaan een online winkel te beginnen. Die was er offline ook niet want dat paste niet bij het sjieke imago van de organisatie. Te veel doen met internet, zoals afspraken maken, zou trouwens wel eens de klanten en adviseurs kunnen afschrikken. Enkele maanden later werd het internetteam ontbonden en de online activiteiten bleven jaren beperkt tot een statische website.
De internet team bij rederij dacht aan een webwinkel om zo merchandise en ander klein spul effectiever door de personeelsvereniging te laten verkopen. Dat simpele plan is goedgekeurd en leverde veel ervaring en enthousiasme op. Het heeft zelfs uiteindelijk de basis gelegd voor de complete online verwerking van vracht. De eerste server voor die orderverwerking noemden ze trouwens webtoko.
