- Door
- Arnout Veenman
- geplaatst op
- 12 augustus 2008 08:14 uur
Voor een dubbeltje op de eerste rang zitten? Veelal is dat bij housing (colocatie) diensten prima mogelijk, maar er zit vaak wel een listig addertje onder het gras, waardoor goedkoop al snel duurkoop wordt. In deze podcast: “Klant worden is goedkoop, weggaan is duur” neem ik die praktijken onder de loep.
De uitgeschreven tekst van de podcast staat hieronder.
Als het om housing producten gaat heb je veel aanbiedingen en soms zijn die aanbiedingen zo scherp dat je je sterk afvraagt hoe bedrijven het toch doen en waar ze hun marge maken.
Gezien goedkoop vaak duurkoop is ben je zo verstandig om niet alleen naar de laagste prijs te kijken, maar ook naar de certiceringen van het bedrijf, ervaringen van andere klanten, mogelijk zelfs de jaarcijfers van je potentiële nieuwe leverancier.
Maar zodra dan blijkt dat het goedkoopste bedrijf ook nog eens voorop loopt en voldoet aan alle industrie standaarden, de jaarcijfers rooskleurig zijn, de directie in glanzende bmw’s rond rijden of juist niet in dure auto’s rond rijden om de kosten te drukken, dan lijkt het veilig en verstandig om met die aanbieder in zee te gaan.
Zodra de overeenkomst is gesloten richt je je nieuwe housing locatie in, alles werkt naar tevredenheid en je hebt blijkbaar tegen een scherpe prijs precies gekocht wat je nodig had. Top, hier ga je voorlopig nog niet weg!
Vlak voor het einde van de eerste contractstermijn neemt je leverancier plotseling contact met je op, met een aanbod voor contractsverlenging. Wat fijn ze willen mij ook nog als klant houden denk je dat, echter zodra je de offerte eens goed doorleest blijkt dat de prijs die eerste voor drie racks betaalde, nu ineens in de offerte staat vermeld voor de prijs van één rack.
Maar dat gaat toch zomaar niet de prijs per rack even met 200 procent verhogen? Hoezo niet? De overeenkomst was toch maar voor een bepaalde termijn en wordt niet automatisch verlengt. Dus is het aan het einde van de contractstermijn tijd om nieuwe afspraken te maken. Dus take it or leave (it)!
Nog steeds geen probleem natuurlijk, want je drie racks vol met servers kun je ook verhuizen in plaats van de prijsstijging van 200 procent te slikken. Dat is een fijn idee om drie racks met servers hals over kop te migreren naar een andere partij in waarschijnlijk een ander netwerk, van zo’n onaangekondigde chaotische verhuizing worden je klanten vast heel blij!
Dus zal er al snel voor worden om het nieuwe contract te accepteren, waardoor je de hoofdprijs betaald en de gezonde marge die je tot nu toe maakte verdwijnt in de zakken van je leverancier.
De moraal van dit verhaal is dat zodra je klant wordt niet alleen moet nadenken over hoe je de infrastructuur die je afneemt gaat gebruiken, maar dat je ook meteen over je exit-strategie moet nadenken.
Of te wel: Klant worden is goedkoop, weggaan is duur!
