- Door
- Rashid Niamat
- geplaatst op
- 30 september 2010 08:01 uur
In zijn bijdrage van 20 september besteedde John K. aandacht aan het nieuws dat Brussel het financieren van nieuwe internet infrastructuren door lokale overheden binnenkort toestaat. Het is onderdeel van de Digitale Agenda van de Europese Commissie, waarin kort gezegd de doelen en instrumenten van de EC voor alles rond de digitale snelweg worden beschreven.
Wat echter in de pers minder aandacht krijgt zijn de redenen die hieraan ten grondslag liggen. De digitale agenda is niet voor het eerst gepubliceerd. De 2010 versie is een vervolg op eerdere plannen die bedoeld waren Europa een gedegen concurrent te laten zijn van Aziatische landen en de VS als het gaat om internettoegang en toepassingen voor het hele scala van B2C, B2B, C2G en B2G.
De eerste ideeën zijn al in 2000 gepubliceerd met de verklaring van Lissabon. Toen is nadrukkelijk de link gelegd tussen een digitale samenleving, meer welvaart en werkgelegenheid. In 2008 volgde een update. Hierin werd voor het eerst aangegeven welke snelheden Brussel voor ogen had. Waar de Amerikaanse FCC aangaf iedere burger in de VS op termijn een snelheid van 4 Mbps te garanderen, ging Brussel toen al uit van 30 Mbps of meer voor alle huishoudens in 2020. Daar is later nog aan toegevoegd dat tenminste 50% van de Europese huishoudens in 2020 beschikking moet hebben over 100Mbps. Dat hier sprake is van ambitieuze doelstellingen spreekt voor zich.
Brussel is inmiddels al 10 jaar met dit onderwerp bezig en de realiteit is, dat in het huidig tempo Europa blijft achterlopen op Azië en de VS. Met de digitale agenda 2010 geeft Brussel dus feitelijk impliciet toe, dat het zonder steun te verlenen aan het bedrijfsleven, de doelstellingen voor 2020 nooit gehaald gaan worden.
Mij lijkt overigens dat in zwaar verstedelijkte gebieden als de randstad die 30Mbps respectievelijk 100Mbps wel gehaald gaat worden, ook zonder Europese bemoeienis. Dat daar additioneel overheidsgeld als aanjager kan helpen is mooi meegenomen, maar echt noodzakelijk is het imho niet.
Wat dat betreft is de discussie rond de door Brussel gewenste access snelheden voor Nederland duidelijk minder relevant dan voor andere EU lidstaten. Denk maar eens aan Groot Brittannië waar de regering op dit moment worstelt met de financiering van plannen het hele land voor 2015 op tenminste 2Mbps (!) breedband te hebben.
