- Door
- Rashid Niamat
- geplaatst op
- 28 juli 2011 08:00 uur
In de marge van een gesprek over de succesvolle IPv6-dag kwam enum ter sprake. Enum, waarvan reeds in 2001 werd gezegd dat het grote impact op het communicatiegedrag van burgers en bedrijven zou hebben, is nog steeds niet doorgebroken. De constatering leidde uiteraard tot de vraag of het niet maar gewoon moet worden afgeschreven als een mislukking. Als dat al zo was, is het dan de eerste echte grote fail op het gebied van internet en telefonie?
Die laatste vraag bleek uitstekend geschikt om de hersens te pijnigen, wat is er de afgelopen jaren door die twee nauw verbonden sectoren aangekondigd, geïntroduceerd en uiteindelijk een flop gebleken?
Snel werd ik door de aanwezigen overladen met typische telecomflops, of althans zo wordt het vandaag beschouwd. Want of Kermit, i-mode en wap echt nooit een succes zijn geweest wordt mede bepaald door de focus die de criticus aanlegt. Als je kijkt naar het huidige succes van mobiel bellen en internetten, kun je namelijk stellen dat deze drie diensten hebben bijgedragen aan de uiteindelijk acceptatie ervan. Aan de andere kant, het aantal gebruikers en aanbieders is nooit hoog geweest en heeft daardoor een aantal mogelijke ontwikkelingen definitief gedwarsboomd.
Het aantal pure internetfails dat ik voorgeschoteld kreeg was overigens minstens zo interessant. Een dienst werd door meerderen bijna gelijktijdig werd genoemd was HetNet. Dit was opgezet als een weloverwogen poging van KPN om intranet te verkopen als alternatief voor internet. Wat die hele exercitie heeft gekost, weet niemand. Wel heeft bijna iedereen onthouden dat de beperking van de dienst al binnen een paar weken te omzeilen was via diverse gateways.
Een iets ander voorbeeld van een internetfail zijn de pogingen geweest van accessproviders aan het begin van de dsl-lifecycle extra bandbreedte opties te verkopen. Zo boden in Duitsland T-Online en Alice tegen meerprijs Fastpath aan, een methode die beter bekend is onder de Engelse naam Interleaving. Het businessmodel van deze dienst werd snel onderuit gehaald, met elke snelheidsverhoging werd de noodzaak minder en uiteindelijk was het binnen twee jaar voorbij.
Op mijn vraag of er ook fails bij puur zakelijke diensten bekend zijn, volgde een opvallend lange stilte. Of het EPD een fail was die hiertoe gerekend kan worden, daarover valt te discussiëren. Los daarvan schoot ons niet veel te binnen. Zijn ze er echt niet of worden ze discreet doodgezwegen?
