- Door
- Arnout Veenman
- geplaatst op
- 23 augustus 2013 08:05 uur
SIDN moet het onderhouden van .amsterdam overlaten aan commerciële partijen en zich zuiver richten op het .nl-domein, zo luidt kort samengevat het pleidooi van Gerben van Leeuwen van Argeweb in een blog eerder deze week. Dat standpunt vind ik te makkelijk. Ik ben het er dan ook niet mee eens.
Natuurlijk valt er een hoop op SIDN aan te merken, met name is de ontwikkeling tot een klantgerichte organisatie – hetgeen gelukt is – doorgeslagen tot iets dat toch verdacht sterk lijkt om met het doelvermogen van de stichting ondernemer te spelen. Dat neemt niet weg dat er goede redenen zijn om de activiteiten van SIDN zoals met het beheer van het .amsterdam registry uit te breiden.
Een eerste argument dat ik een tijd geleden van de kant van de SIDN hoorde is, dat de organisatie een aantrekkelijke werkgever wil blijven. Het is niet leuk om te werken voor een sterfhuis, dat langzaam maar zeker aan relevantie verliest en zal gaan inkrimpen omdat de activiteiten minder belangrijk worden en uiteindelijk zijn zelfs zijn bestaansrecht verliest. Dat kan worden voorkomen door de activiteiten te verbreden.
Een tweede argument is dat de SIDN de Nederlandse specialist is op het gebied van het beheer van een registry. Het is goed dat de organisatie die kennis en kunde aan de markt beschikbaar stelt, uiteraard mits dat een marktconforme prijs voor wordt betaald, zodat de houders van .nl-domeinnamen of het doelvermogen van SIDN niet wordt gebruikt om deze activiteiten te subsidiëren. De nevenactiviteiten moeten daarom in principe hun eigen broek op kunnen houden en de investering zou moeten worden terugverdiend.
Een derde argument is dat SIDN onafhankelijk is. Niet-commercieel betekent in principe alleen dat er geen winststreven is (en geen ondernemer die kapitaal heeft geinvesteerd). Bij een dergelijke partij weet je dat deze geen stunt gaan uithalen zoals VeriSign met de prijsverhogingen van het .com- en .net-domeinnamen heeft gedaan en de winststijging van het bedrijf linear gelijk loopt aan de prijsverhogingen die het voor de domeinnamen heeft doorgevoerd.
Van Leeuwen heeft een punt als hij erop wijst dat HUB Uitgevers er als commerciële partij tussen de gemeente Amsterdam als opdrachtgever en de SIDN in zit. Aan de andere kant is het dat misschien juist zelfs beter. SIDN is zelf niet bezig met de exploitatie van een (nieuwe) domeinnaam, maar voert enkel de registry-taak (op de achtergrond) uit. Het zou juist onwenselijk zijn als SIDN de marketing en de sales van het .amsterdam domein voor haar rekening zou nemen.
Het argument dat SIDN hiermee concurreert met haar eigen registrars vind ik onzin. Hosters zijn registrars en geen registries. Het aantal hosters dat tevens ook een registry fungeert is op één hand te tellen, sterker nog de enige in Nederland die ik ken, is Metaregister. De ervaring met het hosten van een TLD is, in tegenstelling tot wat Van Leeuwen zegt, juist de reden bij uitstek om het beheer te doen. Voor het beheer van kritieke infrastructuur lijkt mij een trackrecord juist zeer gewenst. Je wil geen hoster die het beheer van een registry ‘er wel even bij doet’.
Als laatste noemt Van Leeuwen het argument dat de verspreiding van .amsterdam-domeinnamen via de registrars zou moeten gaan. Allereerst lijkt mij dat niet aan SIDN om te bepalen, maar aan HUB UItgevers als houder van de .amsterdam concessie. Daarnaast is SIDN niet van de registrars, maar van niemand, het is een stichting met een doel en die vanuit dat doel bepaalde activiteiten ontplooit. Dat de kennis van SIDN is opgebouwd met de registrars lijkt me ook sterk, dat een organisatie, commercieel, not-for-profit of overheid, wordt beinvloed door zijn klanten met wie het contact het meest intensief is klopt, maar om die kennis dan als groep klanten te claimen gaat mij veel te ver.
Veel SIDN registrars vinden zichzelf heel erg belangrijk en zien zich als vertegenwoordiger van de .nl-domeinnaamhouders. Om met Piet Beertema tijdens het laatste Domeinnaamdebat te spreken, dat zijn ze niet. Registrars zijn tussenpersonen/wederverkopers van SIDN, niks meer niks minder, maar net als verzekeringsagenten is er ook een rechtstreekse overeenkomst met de (eind)klant. De eindklant is volgens mij de belangrijkste stakeholder van SIDN, want de .nl-domeinnamen zijn het doel en niet de registrars.
Al het bovenstaande neemt niet weg dat er een aantal dingen ernstig mis zijn bij SIDN. De IT-technische beginnersfouten die de organisatie maakt, zoals het niet maken van een backup van het productiesysteem voorafgaand aan een migratie of het niet aanbrengen van scheidingen tussen kritische en minder kritische infrastructuur, met ernstige gevolgen bij de recente hack, moet SIDN zich ernstig aantrekken.
Ook moet de SIDN stoppen om zelf ondernemer te spelen, het verbreden van de activiteiten is één ding, maar compleet nieuwe activiteiten ontplooien is een ander uiterste. Over het spelen voor sinterklaas sponsoren van activiteiten ‘for the good of the internet’ met geld dat het heeft binnengehaald met de registratie van .nl-domeinnamen, zou een goede discussie gevoerd moeten worden, met alle stakeholders en niet alleen met registrars. Als voorbeeld kunnen Nominet (.uk) en DENIC (.de) worden genomen. Bij Nominet vloeit een groot deel van de winst (miljoenen euro’s per jaar) richting een stichting die allerlei maatschappelijke internetinitiatieven sponsort en bij DENIC gaat juist elke euro die er meer is verdiend dan nodig was, terug naar de registrars.
